'Als ik wist dat het de laatste keer was, dan zou ik het eeuwig laten duren.' Ik weet niet meer waar en wanneer ik deze zin heb gehoord, maar ik moet er nu ineens aan denken. De laatste keer seks, pizza, Terschelling, afzonderlijk of alledrie tegelijk, het klinkt als een droom vol verlangen die inderdaad eeuwig mag duren. Jammer, dat het niet ook andersom werkt. Met het schoonmaken van dit doucheputje bijvoorbeeld.
Ik verbaas me er iedere keer weer over. Overdag op straat lopen ze je straal voorbij, maar eenmaal in een fluorescerend hardlooppakje in het park, tussen het zuchten en steunen door, word je dol enthousiast begroet alsof jullie bloedbroeders zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik ben fan van dit ritueel, maar het blijft toch een beetje vreemd: “Hoi zweterig mens dat ik niet ken.”